Een groot zwart gat... - Reisverslag uit Moskou, Rusland van Johan Smit - WaarBenJij.nu Een groot zwart gat... - Reisverslag uit Moskou, Rusland van Johan Smit - WaarBenJij.nu

Een groot zwart gat...

Door: Jogans

Blijf op de hoogte en volg Johan

26 November 2011 | Rusland, Moskou

Bankpas vermist! De nachttrein Sint Petersburg-Moskou, vanavond vlucht Moskou-Almaty-Tashkent en twee weken van intensieve psychologie achter de rug.

Wat doe je als je bankpas niet op zijn plek zit waar die hoort? Je begint te zoeken, en aangezien ik mezelf ken, ben ik niet heel verbaasd of ongerust, het ligt vast ergens waar ik het ben vergeten. Maar na een dag zoeken blijk ik de bankpas twee dagen eerder te zijn vergeten in een pinautomaat. De pas is ingeslikt en zal drie dagen duren, voordat ik het terug krijg... en ik heb een paar uur voordat mijn trein naar Moskou vertrekt... zo helaas heb ik de kaart moeten geblokkeerd en een nieuwe kaart zal worden opgestuurd. Nu hoop ik de pincode van mijn creditkaart te herinneren. Of iets anders te verzinnen, om aan geld te komen voor mijn volgende reis. Lekker stress maar komt allemaal wel weer goed... Erg fijn om te weten dat je geld op de bank hebt en dat het zo beveiligt is dat je het er zelf niet af kan halen... heb al verschillende mogelijkheden geprobeerd:-).

Ik had een intensieve twee weken van studie achter de rug; christelijke psychologie, dat houdt in een hoop psychologie en een hoop theologie... en ik kom er achter dat ik psychologie toch wel iets leuker vind. Het was de eerste dagen hoofdpijn om alle nieuwe Russische termen uit te vinden wat ze betekenen, maar na een tijdje voelde ik weer de vrijheid om te zeggen wat ik wilde zeggen. Hier is ook de cultuur zo dat je niet vraagt als je iets niet snapt, dus het is vaak de vraag of ik de enige ben die het niet snapt of doen de anderen net of ze het allemaal volgen.
Ik had filosofie, en ik ben niet echt fan van dat vak, maar we hadden een geweldige leraar, die het zo duidelijk uitlegde en dan zijn filosofische gedachten best interessant. Alleen na 10 dagen studie kan zelfs de beste leraar weinig meer in mijn hoofd krijgen; zooooo veel info! Maar ik heb weer veel opgestoken, ik heb weer veel russisch geleerd, bijzondere mensen ontmoet en weer een stapel huiswerk om aan te beginnen. Daarbij was het een bevestiging dat ik op de juiste weg zit, weer scherp stellen waarvoor ik hier ben.

Maar eerst mijn reis naar Uzb?*kistan. Ik ben net in Moskou aangekomen, en ben aangekomen bij de Jeugd met een Opdracht'ers die hier wonen, geweldige gastvrijheid, en ik kan even rustig aan doen, de dingen doen die al een tijdje op mijn lijstje staan. Het is altijd weer gaaf om te zien dat God van die rust momentjes inbouwt als je zelf denkt:'hoe ga ik het allemaal doen''bedankt Vader!' Ik kijk uit om dit land te bezoeken en hoe het leven daar is. Zeker na alle veranderingen daar de laastste jaren. Ik hoop mijn visa zondag op het vliegveld te krijgen. Ik heb er zin in... alleen nu nog even niet ;-)

Half december zal ik weer terug in Perm komen, bid voor mijn werk met mensen met een beperking. Ik werd door een van mijn medestudenten met de neus op de feiten gedrukt dat het officieel niet mogelijk is om bij een staatsinstelling te werken, omdat ik niet de juiste diploma's heb... dus ik heb nog steeds een groot zwart gat voor me, met niet duidelijk hoe het verder gaat. Ik ben niet de enige; twee medestudenten zijn naar St. Petersburg gekomen voor de studie en hadden twee weken de tijd om huisvesting te vinden. Ze hebben een keuze gemaakt om naar st. Petersburg te gaan om een nieuw leven op te bouwen. Maar helemaal zonder iets te weten hoe en wat. Maar Russen werken interessant, ze vragen om zich heen, en die vragen om zich heen, en na een paar dagen zijn er verschillende opties om te gaan wonen, niet echt geweldige, maar dit is St Petersburg, dus super dat er plek is om te wonen voor een korte periode en nu kunnen ze op zoek te gaan naar werk. Dus we konden onze zwart gat van de toekomst delen, voor elkaar bidden en we kwamen erachter dat het zwarte gat geloof is: we weten niet wat het zal geven, maar geloven dat God ons leidt, en dat het in de loop van tijd duidelijk zal worden. Niet dat het makkelijk is of zal zijn, maar we hebben een Vader die achter ons staat en voor ons uitgaat!

God is goed en het is super om Hem te volgen. Ik hoop dat het goed met jullie gaat, Gods zegen bij alles wat jullie doen,

Vanuit Moskou
Johan

ps voor degene die mijn adres vroegen: Johan Smit, Superfosfatnaya 6, 614047 Perm, Russia, mobiel: +79638788771






  • 26 November 2011 - 09:12

    Ons:

    we bidden met je mee.
    Gods zegen .liefs

  • 26 November 2011 - 10:58

    Harm En Anneke:

    Super Johan dat je God als je Vader ziet die voor je zorgt, hou dat vast, maar zorg ook goed voor je zelf.
    Dat is ook een opdracht waarin je je weg moet zoeken. We blijven voor je bidden en voor je werk.

  • 26 November 2011 - 11:18

    Agnes Uit L'dorp:

    Zo even een inhaalslag gedaan vanaf 9/11 je (leven(s))verhaal verder gelezen.
    Heel goed dat je ons op de hoogte houdt dan kunnen we gericht bidden en we blijven "dicht bij je!"


    groetjes

  • 26 November 2011 - 11:58

    Fred En Jitske:

    Hoi broer,

    Prachtig om te lezen, dat als je met Jezus de boot bent in gegaan, HijZelf ervoor zorgt dat je aan wal komt. Hij heeft niet gezegd wat voor weer het zou worden en hoelang je op het water zou blijven, maar je mag op Zijn Woord staan en wandelen in geloof en dan...Zijn glorie!!!
    Wees gezegend met Zijn SHALOM
    groeten uit Solovastru

  • 26 November 2011 - 20:46

    Gera En Jan Van Bekk:

    Interessante brief met verrassenende wendingen, zoals je zelf bent. Vieren hier het "feest van genade", een 40-dagen project. Loopt fantastisch. Veel zegen daarbij.
    Met Geertjan is het goed.
    Hartelijke groeten

  • 27 November 2011 - 20:14

    Taeke & Lenie:

    Johan , hoi,
    wat een verhalen weer van jou!
    Goed om te lezen.
    We wensen je heel vel sterkte toe, en Gods Zegen op alles wat je daar onderneemt.
    Een hartelijke groet
    Taeke en Lenie

  • 28 November 2011 - 14:31

    Wima W:

    Ik kreeg opeens een deja vu moment toen ik dat verhaal over je pinpas las. Is mij ook overkomen in KZ, alleen kwam ik er pas 2 weken later achter dat ik hem was vergeten in de pinautomaat. Maar zowaar, ze hadden hem voor me bewaard ;-)
    Heel veel zegen op je reis door CA, geniet van de onuitputtelijke gastvrijheid van de mensen daar!

  • 29 November 2011 - 19:27

    Gerda Teeninga:

    Hoi Johan ,

    Gods zegen , Vertrouw op Hem en Hij zal het maken .

    Hartelijke groet , Anne en Gerda

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Johan

Johan is Rus aan het worden, in mijn blog kan je volgen hoe dit gaat. Dit nu mijn derde jaar en ik ga niet langer alleen door het leven maar samen met mijn lieve vrouw Tanja. Ik probeer een Russisch bestaan op te bouwen, en leef ten midden van Russen en ik begin steeds meer te begrijpen hoe Russen leven, het is zeker geen makkelijk leven. Tanja werkt al vertaler bij een papierfabriek en ik ben een eigen zaakje begonnen in meubels, de ik zelf van hout maak. Daarnaast probeer ik mijn naasten te helpen, vrienden, kennissen en daklozen in een opvangcenter, de vreemste verhalen, mensen en tenen kom ik tegen:-)

Actief sinds 25 Feb. 2010
Verslag gelezen: 398
Totaal aantal bezoekers 292126

Voorgaande reizen:

05 December 2013 - 28 December 2013

Het derde jaar in Rusland

18 September 2012 - 26 November 2013

Het tweede jaar in Rusland

08 Augustus 2011 - 17 Juli 2012

Verhuizen naar het land van mijn dromen

28 Februari 2011 - 06 April 2011

voorproefje op mijn grote verhuizing

01 Oktober 2010 - 31 Oktober 2010

Russische Oktober

26 Februari 2010 - 14 Maart 2010

Studeren in st Petersburg

Landen bezocht: