groeten uit Mongolia

Vier zieken, een gestolen camera, een lekkende badkamer: een boze onderbuurman, 5 naties, prostituees, drugsverslaafden, mensen met een beperking, huisgroepen, engelse les, een taal die onbegrijpelijk is, leider zijn en een super God!

God is goed en ik leer zoveel! Het is niet een leuke ervaring en uitdaging op uitdaging, maar het maakt mijn vertrouwen in God groter en groter. Ik begrijp dat ik afhankelijk ben van Hem en eigenlijk gaat het dan best goed allemaal.

Ik lees kronieken in mijn stille tijd, en lees van de koningen van Juda en Israel. Als ik lees van Asa en Jehoshaphat, hoofdstuk 14 tot 21, dan begrijp hoe belangrijk om God te zoeken in onze noden, Hem te dienen en Zijn wil te doen. Als je in een vreemd land bent, en je moet een team leiden, en je bent voor het eerst leider, dan is dat best lastig allemaal. Maar we hebben geweldige studenten en ze zetten zich in. We wassen gehandicapte mannen, we wassen hun kleren (ging er zelf van over de nek, dus ik voelde me erg dienstbaar, maar nog meer ontzag voor het mongoolse meisje dat elke zaterdag komt om te helpen!)

Op donderdagavond gaan twee van onze meiden de straat op met het team hier, om de meiden van de straat op te zoeken. Er gaan mannen mee om onze meiden te beschermen. Afgelopen week keerde twee meiden terug in het trainingscentrum. Onze studenten helpen daar ook in de week, ze leren de ex-prostituees wanten maken van tweedehands kleren en sieraden. Het is een soort rehabilitatie, want de meesten komen uit zeer gebroken families. Vanmorgen hoorde ik van een van de meiden, van wie de zussen prostituee zijn, en de broers dronkaars, terwijl haar vader haar altijd uitschold voor domkop,(ze is dyslectisch),en is leert ze eindelijk dat dat niet waar is. Maar zelfs met de rehabilitatie is het leven moeilijk voor hen, en soms vallen ze terug in oude patronen. Kun je voor de meiden hier bidden, het is een ware strijd. Eerst om uit de prostitutie te stappen en dan om een 'gewoon' leven op te pakken. Gelukkig is er een God die van ze houdt.

Afgelopen weekend hebben we les gegeven om een jeugdkamp, over innerlijke genezing. Het klinkt als een heftig onderwerp, maar het houdt in dat we les gaven over zonde, verootmoediging, zonde belijden en hoe je een christelijk leven kan leiden... Het kamp was erg interessant, zeker toen ik een telefoontje kreeg van onze contactpersoon met achtergrond over de kerk. De pastor was meer bezig met zijn business dat de kerk, en was afgezet, en de worshipleider had overspel gepleegd en toen het bekend werd er een einde zichzelf gemaakt. Dit was een half jaar geleden gebeurd. Mijn les zou gaan over de zonde die David met Batseba had gepleegd, dus ik vond dat wel spannend. Aan de andere kant, hoe bijzonder hoe God werkt door ons heen ons duidelijk maakt wat we moeten spreken.
We hadden een goed weekend, ik was erg zenuwachtig, vooral omdat ik me verantwoordelijk voelde. Maar als team deden we een geweldige job. Op vrijdag vertelde ik mijn getuigenis, de vreugde van het leren kennen van Jesus toen ik 17 was en ook de donkere en moeilijke momenten, toen ik in Kazakhstan woonde. Nadat ik klaar was, hadden we een tijd van gebed, het licht werd gedempt en de gebeden en tranen gingen omhoog. Voor een half uur lang werd er door bijna iedereen gebeden, jammergeklaagd, gesmeekt en gehuild. Het was een zeer bijzonder moment... en dat was het begin van het weekend!!

Daarna gingen we naar bed, met 10 jongens in een klein kamertje vol met dunne matrassen hutje mutje, een deken als kussen en een deken om je toe te dekken... En buiten sneeuw! De Mongoolse lente gaat van onder vriespunt tot 25 graden. We hadden 3 dagen koud en nu weer tijd voor korte broek;-)

Willen jullie bidden voor ons team! dat we elk God blijven zoeken, Hem dieper mogen leren kennen, maar ook vooral dat we Gods wil hier doen en niet onze eigen...

We zullen in Mongolia blijven tot 27 juni, we hebben onze uitbreiding van onze visa gekregen, helaas was het best prijzig en moesten we een hele toerlijst maken met wat we elke dag gingen doen. Dus veel museums te bezoeken voor onze visa ;-) Ze hebben hier een gave collectie dinosaurier botten, skaletten en eieren, best bizar!

Eerder vertelde ik dat Mongolia lijkt te sluiten voor het evangelie, maar hier merk ik daar weinig van, juist grote vrijheid. En de kerken zijn jong en levendig, helaas gebeuren er ook veel nare dingen, maar God is zeker hier aan het werk. Heb je een hart voor Mongolie, neem het mee in je gebeden.

Wil je ons ondersteunen met een gift, dan kan dat naar mijn rekening: 7092999 tnv. J.D. Smit te Rusland.

Bedankt voor je interesse,

Dikke groet uit Mongolie,

Johan