Ik ben in de buurt! in 4dagen 7300 km Oostwaards

Over twee uur eindigt onze lesfase van de DTS en stappen we op de trein naar Kiev.
De eerste etappe naar Mongolia! weer duizende kilometers spoor, lucht en asfalt zullen ons van elkaar verwijderen. We gaan op naar de Mongolen! Klinkt misschien een beetje raar, maar zo heten ze daar echt. Kijken of ze op elkaar lijken.

We hebben hier in Ternopil de laatste twee weken les achter de rug.
Het bleek hier een geweldige basis, zoals in Perm de basis nog in de steigers staat, zo is deze basis hier heerlijk af; lekkere matrassen, douchjes en wc met een deur en een keuken die op orde is! Ik voel me in Europa!

God is zo groot, ik had ontmoetingen die ik nooit had verwacht. Oude vrienden van mij wonen hier. Ternopil is een christelijke stad, en veel zendelingen zijn vanuit hier de wereld ingegaan waaronder naar Perm en Kazakhtan. Van beide plekken mocht ik mensen ontmoeten. Nadia en haar zoontje Daniil, mijn peetzoon, bleken op een dag in de avond aan te komen vliegen... ik had hun twee jaar niet gezien. Is dat niet super?

Ik had ook samen met Galia, mijn collega, de vrienden van haar vader ontmoet. Hij was in de tijd van de Sovjet Unie een evangelist, en in 1990 is hij overleden, doordat zijn nieren niet meer werkten. Maar in de jaren '80 heeft hij is Ternopil en omstreken met de jeugd van kerken gewerkt. Hij werd gezocht door de KGB, maar door vele wonderen wist Hij altijd door te gaan het goede nieuws van Jezus te verkondigen. Een keer was hij opgepakt door de KGB en ze wilde dat hij stopte mijn zijn bediening in Ternopil, De vader van Galia zei: 'jullie hebben niet eens de macht om een sneetje in mijn pink te maken, aan God is alle macht'. De KGB'er liep rood aan van kwaadheid. Haar vader draaide zich om en liep weg uit het bureau van de KGB en hij ging door met zijn bediening. De oudere generatie praat nu nog over deze man.Het is geweldig om de vrucht te zien wat deze man Gods hier heeft gedaan. Vele van de jeugd zijn nu dominee of een andere bediening. Het is interessant om de verhalen uit die tijd te horen.Deze vrienden namen ons uit te eten en vertelde ons over wat Hij heeft gedaan. Het meeste was in Oekraiens, en dat lijkt ergens op Russisch, maar het verstaan is toch wat moeilijk dat ik had verwacht...

Willen jullie bidden voor onze reis, we vertrekken nu naar Kiev. Vandaar nemen we de nachttrein naar Moskou... Vrijdag komen we om 9.00 en om 11.00 gaat de ambassade open, en we moeten onze aanvraag voor de visa die dag behandeld krijgen anders heeft het al geen zin om 's avonds op het vliegtuig naar Ulan Ude in Siberie, Rusland. Een student heeft een contact, die weer een contact heeft, die een contact had, en daarvan vrienden kunnen we met ons team van 7 overnachten ;-) het is goed dat we in zo'n klein wereldje leven ;-) en dat we overal onze broeders en zussen hebben!!

en krijg ik net te horen dat het 30 graden is in Perm!! en dat niet eens in de min... mmmh, doe ik misschien toch iets niet zo goed ;-). Ik heb al mijn zomerkleren meegenomen, en die kan ik hier nog niet echt gebruiken...

Bid voor onze visa, en voor een behouden in Mongolia, we hopen 29 april aan te komen in Ulaan Bator D.V. Bid dat God voor ons gaat, zonder Hem willen we niet. Bid voor onze gezondheid, bijna iedereen is verkouden, en er wordt was afgehoest.

Ik ga gedag zeggen tegen het andere team, zij zullen een aantal weken in Oekraine dienen en daarna naar Turkije gaan om daar met de kerk te werken.

Dikke groet vanuit Oekraine! (relatief heel dicht bij)

Johan