moedig naar het onbekende land

Vanochtend maakte ik een ontbijtje voor mijn Tanjoeska, bloemen die ik op het balkon had verstopt kwamen te voorschijn en samen dankten we God voor zo'n heerlijk leven samen. Negen maanden getrouwd!0 Ik had nooit verwacht dat het huwelijk zo fijn zou zijn. Ik denk ik daarom de tekst voor ons huwelijk had uitgekozen 'Waarlijke Liefde drijft uit alle angst'. Angst hebben we genoeg hier in Rusland, ten minste als ik de Nederlandse nieuws volg.
Mensen vragen me vaak waarom ik hier ben, en dat vind ik moeilijker om te antwoorden. Ik zeg dat God me gestuurd heeft hierheen, en waarom?

Het was een zwaar jaar voor mij, er waren veel veranderingen, teleurstellingen, het leren leven in een ander land. Mijn gemoedstoestand had daar onder te lijden.Vaak had ik de de gedachten waarom ik hier in Rusland was. Openen van een eigen zaakje in meubels en interieur was een nieuwe stap, maar dat was een lichtelijk naief. Starten van een business, zeker zonder enige ervaringen is wederom als het leren lopen als peutertje. Net als het leren van de Russische taal. Met met vallen en opstaan leren we.

Ergens hield ik vast aan dat God mij hierheen heeft gestuurd, voor Abraham moet het ook niet makkelijk zijn geweest. Zeker als je beloofde kind maar niet komt. Ik leer geduld, veel geduld. ik leer discipline en zelfcontrole, want dat had ik zeker niet, ook al had ik dat wel van mezelf verwacht. Ik heb gebeden voor discipline maanden geleden, en laatst zei mijn collega, 'Johan, het is goed om met je samen te werken, want je werkt hard en je hebt discipline'. Een verhoring van een gebed.
Het is voor het eerst dat ik werk onder niet- Christenen, dat ik woon onder niet-christenen, en het is lastig, lastig om de koers te houden waarheen te gaan. We zijn bezig een huisje te kopen, 32 km van Perm vandaan, en vandaag realiseerden we, dat er waarschijnlijk niet eens een kerk in de buurt is. Wat anders dan in Nederland, waar elke dorp 3 kerken heeft, en dat je mag kiezen welke kerk je gaat, welke het best bij je past. Hier zal ik al blij zijn als er een kerk is, en dan vragen we ons nog maar niet af, hoe gezond die kerk is.
Vandaag kreeg ik een email van vrienden die hun moeder hebben verloren, met een lied, 'wat de toekomst brenge mogen, mij geleidt des heren hand, moedig ga ik met u meden naar het onbekende land' en het raakte mij. Ik ben in een onbekend land, wonen als zuivere christen is hier lastig, mensen denken anders, de toekomst is onzeker, hoe we hier leven is niet duidelijk, hoe we hier een gezin kunnen stichten is beangstigend, maar ik weet dat God mij heeft geleid naar dit onbekende land, en daar ik waar ik op kan vertrouwen, op Hem. Met geduld, geloof en hoop op Jezus Christus gaan we verder, we hebben Hem nodig, heel hard. God is goed, Hij leert ons, traint ons en is ons voorgegaan!

Ik ben om mijn plek, en door volharding en geloof gaan we verder, en ik ben gelukkig. God zegent ons, en we kijken uit naar wat komen zal,

Gods zegen uit Krasnokamsk,

Tanja en Johan

Tanya i Johan Smit
Permskiy Kray, Krasnokamsk
617060
ul. Bolshevitstskaya 37-36
Russia